- popisywać
- tóirse
Słownik Polsko-Irlandzki. 2008.
popisywać
Look at other dictionaries:
popisywać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, popisywać sięsuję się, popisywać sięsuje się {{/stl 8}}– popisać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, popisywać siępiszę się, popisywać siępisze się {{/stl 8}}{{stl 7}} robić coś w celu zwrócenia na siebie uwagi,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popisywać się — → popisać się … Słownik języka polskiego
popisać się — dk IX, popisać siępiszę się, popisać siępiszesz się, popisać siępisz się, popisać sięał się popisywać się ndk VIIIa, popisać sięsuję się, popisać sięsujesz się, popisać sięsuj się, popisać sięywał się «okazać, podkreślić (z dumą, chełpliwie)… … Słownik języka polskiego
fantazja — 1. Kawalerska, ułańska fantazja «wielka pewność siebie, odwaga, zuchwałość»: (...) sprawia wrażenie arystokraty, i to arystokraty w starym, dobrym stylu. Wykwintnego w gustach, nienagannego w manierach, konserwatywnego w sądach i nieposkromionego … Słownik frazeologiczny
gość — 1. Być (rzadkim) gościem w domu, we własnym domu «bardzo mało przebywać we własnym domu»: Spał niewiele, był gościem w domu i całkowicie nie dbał o wygląd swego pokoju. Det 4/1999. 2. pot. Z czym do gościa (do gości)? «zwrot używany w sytuacji,… … Słownik frazeologiczny
afiszować — ndk IV, afiszowaćszuję, afiszowaćszujesz, afiszowaćszuj, afiszowaćował, afiszowaćowany «ostentacyjnie coś ujawniać, rozgłaszać, ukazywać» Afiszować swoje uczucia, swój stosunek do kogoś. afiszować się «zachowywać się w sposób zwracający… … Słownik języka polskiego
brylować — ndk IV, brylowaćluję, brylowaćlujesz, brylowaćluj, brylowaćował przestarz. «wyróżniać się, być przedmiotem podziwu, błyszczeć; popisywać się» Brylować w towarzystwie, na przyjęciu, na scenie. Brylować wśród aktorów, wykonawców, kolegów. Brylować… … Słownik języka polskiego
elokwencja — ż I, DCMs. elokwencjacji, blm 1. «umiejętność pięknego, zrozumiałego wysławiania się; wymowność, krasomówstwo» Popisywać się elokwencją. Ktoś odznacza się elokwencją. 2. iron. «wielomówność, gadulstwo» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
erudycja — ż I, DCMs. erudycjacji, blm «rozległa wiedza w jakiejś dziedzinie nauki, wszechstronna znajomość jakiegoś przedmiotu; wiedza książkowa» Popisywać się, zabłysnąć erudycją. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość … Słownik języka polskiego
mądrzyć się — ndk VIb, mądrzyć sięrzę się, mądrzyć sięrzysz się, mądrzyć sięrzyj się (mądrz się), mądrzyć sięrzył się pot. «popisywać się swoją (zwykle rzekomą) mądrością, swoją wiedzą o czymś; udawać mądrego» Dziecko lubi się mądrzyć … Słownik języka polskiego
